22 July 2009
പ്രതീക്ഷയുടെ ഒരു തിരി ബാക്കിയുണ്ട് - ശ്രീജിത വിനയന്അന്നു നീ പറഞ്ഞതോര് ക്കുന്നില്ലേ? എന്റെ കണ്ണുകള് സമുദ്രങ്ങളാണെന്ന് എന്റെ നേര്ക്ക് നീളുന്ന വെറുപ്പിന്റെ ഏതു തീ നാളങ്ങളും ഈ ആഴങ്ങളില് വീണു കെട്ടു പോവുമെന്ന് ഇപ്പോ ആ സമുദ്രം വറ്റി പോയിരിക്കുന്നു മനസ്സില് നിറയെ മുറിവുകളാണ് ആഴത്തിലുള്ളവ, ഭേദമാവാത്തവ പുറമേക്കു പൊറുത്തും ഉള്ളിലിരുന്നു വിങ്ങുന്നവ ആ മുറിവുകള്ക്ക് മീതെ ചിരിയുടെ വലിയ ഒരു മഞ്ഞു പുതപ്പു വലിച്ചിട്ട് വസന്തത്തിലെന്ന പോലെ ഞാന് നില്ക്കേ ... എന്തിനായിരുന്നു കടന്ന് വന്ന് ആ മഞ്ഞൊക്കെ ഉരുക്കി കളഞ്ഞത്? നിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ നറു വെണ്ണയാല് ആ മുറിവൊക്കെ മാഞ്ഞു പോവുമെന്നാശിച്ച് ഞാന് കാത്തു നില്ക്കെ ... തിരസ്കരണത്തിന്റെ മൂര്ച്ചയുള്ള ഒരു കത്തി ആഴത്തില് കുത്തിയിറക്കി മാപ്പു പറച്ചിലിന്റെ അര്ത്ഥ ശൂന്യത ബാക്കി നിര്ത്തി പാപത്തിന്റെ വഴുക്കുന്ന പായല് പ്പടികളില് എന്നെ തനിച്ചാക്കി ഏതു ഗംഗയിലേയ്ക്കാണു നീ പോയി മറഞ്ഞത്? ആ മുറിവില് നിന്ന് ഇപ്പോഴും രക്തം ഒഴുകിക്കൊണ്ടേ ഇരിയ്ക്കുന്നു തകര്ന്നു പോയ ഒരു പളുങ്കു പാത്രം പോലെ ഈ ജീവിതം എങ്ങനെ ചേര്ത്തു വെച്ചാലും മുഴുവനാകാതെ എത്ര തൂത്തു വാരിയാലും വൃത്തിയാവാതെ വിള്ളലുകള്, അപൂര്ണ്ണത ഒരു നിമിഷത്തിന്റെ അശ്രദ്ധ കൊണ്ട് രക്തച്ചാലുകള് ... ഞാനിവിടെ തനിച്ചാണ് ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ ഈ തുരുത്തില് വറ്റിപ്പോയ സമുദ്രത്തിനു കാവലായി പേടിപ്പിക്കുന്ന ഇരുട്ടില്, മരവിക്കുന്ന തണുപ്പില് ... ഒറ്റയ്ക്ക് ... നിനക്ക് തിരിച്ച് വരാന് തോന്നുന്നില്ലേ ... നമുക്ക് സ്നേഹത്തിന്റെ വറ്റാത്ത കടല് സൃഷ്ടിക്കാം നേരം പോയതറിയാതെ ആകാശം നോക്കി ക്കിടക്കാം ... - ശ്രീജിത വിനയന് Labels: sreejitha-vinayan |
1 Comments:
azeezks@gmail.com from calgary
dear sreejith vinayan,
your write up pratheekshayute oru thiri baakkiyuntu is poetic,beautiful,sensual,and relaxing with a cool feminine touch.
if you get a chance, go through this link.
http://www.epathram.com/business/2009/07/blog-post_25.shtml#links
Post a Comment
Links to this post:
Create a Link
« ആദ്യ പേജിലേക്ക്