അമ്മയ്ക്കരികില്
ആശുപത്രി ക്കിടക്കയില്
ശാന്തനായു റങ്ങുമവനെ നോക്കി
വന്നവരൊ ക്കെയും മന്ത്രിച്ചു വത്രേ..
“പാവം..! “
വയറ് മുറിച്ച്
പൊക്കിള് കൊടിയറുത്ത്
ഇരുകാലില് തൂക്കി
ഡോക്ടറും മന്ത്രിച്ചുവത്രേ..
“പാവം..! “
ബാലാരി ഷ്ടതകളില്
ഉറക്കെ കരയാതെ
വക്രമായ് ചിരിക്കു മവനെ നോക്കി
വയറ്റാട്ടിയും മൊഴിഞ്ഞത്രെ…
“പാവം..! “
ചികുര ബാല്യങ്ങളില്
ചടുല താളങ്ങളില്ലാതെ
ചിന്തകളില് ശൂന്യ-
ചക്രം തിരിക്കെ, ചുണയുള്ള
ചങ്ങാതി ക്കൂട്ടവും മൊഴിഞ്ഞത്രെ;
“പാവം..! “
ലാളന കളാര്ദ്ര നൊമ്പരമാകവേ
അവഗണന കളച്ഛന്റെ രൌദ്രങ്ങളായ്.
തഴുകാന് മറന്ന കൈ തല്ലാനു യര്ത്തവേ
താക്കീതായന്നു മുത്തശ്ശിയും മൊഴിഞ്ഞത്രെ;
“പാവം..! “
ആദ്യാക്ഷരങ്ങളുടെ
ആമ്നായ സന്ധിയില്
ആടലോടന്നു ഗുരുവും മൊഴിഞ്ഞത്രെ;
“പാവം..! “
അരികിലാ ശ്വാസമായ്
വലതു കാല് വെച്ചവള്
പടിയിറങ്ങും മുന്പേ
പരുഷമായ് പറഞ്ഞു ;
“പാവം..! “
അമ്മയുടെ കല്ലറയില്
അന്തി ത്തിരി ക്കരികില്
ആര്ദ്രമായ ന്നാദ്യമായ്
അവനും പറഞ്ഞു.;
“അവള് ചീത്ത യാണമ്മേ..”
– സൈനുദ്ധീന് ഖുറൈഷി
- ജെ.എസ്.
അനുബന്ധ വാര്ത്തകള്
വായിക്കുക: zainudheen-quraishi