ചുവന്നുതുടുത്ത തീഗോളം, പൊട്ടിത്തെറി, ഭൂമികുലുക്കുന്ന പ്രകമ്പനം, ചിതറിത്തെറിക്കുന്ന ശരീരാവശിഷ്ടങ്ങള്… ഞട്ടി ഉണര്ന്ന് നോക്കുമ്പോള് വിയര്ത്തൊലിച്ച് കിടക്കുകയായിരുന്നു ഞാന്. മൂന്നുനാലു ഗ്ലാസ് വെള്ളം ഒന്നിച്ചെടുത്തു കുടിച്ചു. കിതപ്പ് മാറുന്നില്ല. സമയം പുലര്ച്ചെ 3:45. വീണ്ടും കിടന്നു. ഉറക്കം വരുന്നില്ല. മനസ്സ് വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥമാകുന്നു. കണ്ണടയ്ക്കുമ്പോള് വീണ്ടും പഴയ ദൃശ്യങ്ങള്, കാതടപ്പിക്കുന്ന മുഴക്കം. ഒന്നുറക്കെ നിലവിളിക്കണമെന്നു തോന്നുന്നു . ഭ്രാന്ത് പിടിക്കുന്നു എനിക്ക്. അയാള് എന്നെ ഉറക്കം കെടുത്തുകയാണ്. ഒരാളുടെ അപകട മരണം. എന്റെ കണ്മുന്നില്. അറം പറ്റിയ വാക്കുകള്, അതും അയാള് അങ്ങിനെ എന്നോട് പറഞ്ഞ് മണിക്കൂറുകള് മാത്രം കഴിഞ്ഞപ്പോള്. കണ്ണടയ്ക്കുമ്പോള് അയാളുടെ മുഖം, കതുകളില് അയാള് എന്നോട് അവസാനമായി പറഞ്ഞ ആ വാക്കുകള്… ഞാന് അപ്പോള് അങ്ങിനെ ചോദിച്ചില്ലായിരുന്നെങ്കില് ഒരുപക്ഷേ അയാളത് പറയില്ലായിരുന്നു. ആ വാക്കുകള് അറം പറ്റില്ലായിരുന്നു. ആ സംഭവം എന്നെ ഇത്രമാത്രം അലോസരപ്പെടുത്തില്ലായിരുന്നു. അസ്വസ്ഥമായ മനസുമായി ഉറക്കം കിട്ടാതെ ഞാന് തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു.
മാധ്യമ പ്രവര്ത്തനത്തില് ബിരുദാനന്തര ബിരുദ ഡിപ്ലോമയ്ക്ക് തൃശ്ശൂരിലെത്തിയ കാലം. പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞ് കോഴ്സിന്റെ റിസല്ട്ട് കാത്തിരിക്കണ സമയം. മുഖ്യധാരാ മാധ്യമലോകത്തെതുന്നതിനു മുന്പ് ചില ഉച്ചപ്പത്രങ്ങളിലും, ലോക്കല് ചാനലുകളിലും പയറ്റി നടക്കുന്നകാലമാണത്. അതൊരു പൂരക്കാലമായിരുന്നു. പൂരങ്ങളുടെ പൂരം, തൃശൂര്പൂരം. പൂരത്തിന് കാഴ്ചവട്ടങ്ങളൊരുക്കുന്ന തിരുവമ്പാടി, പാറമേക്കാവ് ദേശക്കാരേക്കാള് ആവേശമാണ് പൂരക്കാലം തൃശൂരിലെ സായാഹ്നപത്രങ്ങള്ക്ക്. ഒന്നൊന്നര മാസം മുന്പ് തുടങ്ങും പൂരത്തിന്റെ ഒരുക്കങ്ങള്. പന്തലുപണി, എക്സിബിഷന്, കുട, ചാമരം, ആലവട്ടം, ആനകള്, വെടിക്കെട്ട്, അങ്ങിനെപൊകും പൂരവിഭവങ്ങള്. ആ ഒരു പൂരക്കലത്താണ് പുതുതായി തുടങ്ങിയ “കേരളവാര്ത്ത” എന്നൊരു സായാഹ്നപത്രത്തിലെത്തുന്നത്. അങ്ങിനെ പൂരക്കാഴ്ചവട്ടങ്ങളില് ഞാനുമൊരു പങ്കാളിയായി.
- ജെ.എസ്.
i was there in that time…actually it was a shoking incident…your narration is very nice but i dont konw why you select this subject. media is always celebarating accidents isnt it?I always enjoying “pooram and vedikettu”.. this year i didnt see thrissoor pooram.